Ο Γκιγιόμ Σαμικά μίλησε σε αθλητική εφημερίδα για την αγάπη του για τον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα και εξέφρασε την ελπίδα να επιστρέψει σύντομα στους "πράσινους".

Αναλυτικά η συνέντευξή του στην "Εξέδρα":

Τι σε φέρνει πάλι από τα μέρη μας;
«Είχα υποσχεθεί στα παιδιά ότι μόλις μπορέσω θα έρθω ξανά και το έκανα. Ελπίζω και ο Παναθηναϊκός, σιγά σιγά θα κρατήσει τις δικές του και σύντομα θα πληρώσει τα λεφτά που μου χρωστάει».

Περίμενες ότι θα δενόσουν τόσο πολύ με την ομάδα και τους συμπαίκτες σου;
«Όχι, γιατί κάθε χρόνο μου αρέσει να αλλάζω πόλεις και ομάδες. Και όμως, φέτος ήταν η πρώτη φορά που ήθελα να μην ξαναφτιάξω τις βαλίτσες μου, να αράξω στο διαμέρισμά μου και να συνεχίσω στον Παναθηναϊκό. Ένιωσα πραγματικά καλά εδώ, στην ομάδα, στην πόλη και το είχα πει πολλές φορές ότι ήθελα να μείνω, αλλά για κάποιους λόγους αυτό δεν έγινε».

Ήταν όντως τόσο δύσκολη η απόφαση;
«Δεν είχα άλλη επιλογή από το να δεχθώ την πρόταση της Ισκρά. Ως αθλητής δεν έπρεπε να μείνω, αλλά ως άνθρωπος ήθελα πάρα πολύ».

Άρα δεν έχεις μετανιώσει για την επιλογή σου να έρθεις εδώ…
«Όχι φυσικά. Ήταν η καλύτερη μου χρονιά, αν και ακόμη σκέφτομαι τον χαμένο τελικό του πρωταθλήματος. Επιζήσαμε όλη τη χρονιά παρά τα φοβερά προβλήματα, αλλά στο τέλος «αδειάσαμε» από δυνάμεις. Η χρονιά δεν έκλεισε όπως ονειρευόμουν και γι’ αυτό θα επιστρέψω».

Πως θα περιέγραφες σε κάποιον τις ελληνικές σου μέρες, συγκριτικά με τις εμπειρίες από άλλες χώρες;
«Καφεδάκι, προπόνηση, ξανά καφεδάκι… Μια μίξη δουλειάς και καλής ζωής. Σε όλα τα άλλα μέρη που είχα βρεθεί ως παίκτης ήταν 80% δουλειά και 20% καλή ζωή. Εδώ ήταν 50-50… Μιλάω πάντα για τη ζωή έξω από το βόλεϊ. Όσον αφορά το βόλεϊ, ήξερα ότι το πιο σημαντικό εδώ είναι τα ντέρμπι, τα πλέι οφ και ο τελικός του Κυπέλλου. Στις άλλες χώρες, όμως, προσέχουν και την παραμικρή λεπτομέρεια, δεν δίνουν τόση σημασία σε ένα αποτέλεσμα. Εδώ στην Ελλάδα μπορείτε να αποκτήσετε μια πραγματικά σπουδαία λίγκα, αλλά πρέπει να κάνετε προσπάθεια για να αλλάξετε την εικόνα που έχουν για εσάς έξω».

Ποια είναι αυτή η εικόνα;
«Αυτό που μου είπαν φίλοι μου, όταν έμαθαν ότι έρχομαι, ήταν δεν θα πάρεις ποτέ τα λεφτά σου στην ώρα τους ή ίσως και ποτέ. Και αυτό, όταν έχεις συνηθίσει να πληρώνεσαι κάθε 15 του μήνα, είναι λογικό να σου δημιουργεί φοβία».

Αν σε ρωτούσε κάποιος αν πρέπει να έρθει στην Ελλάδα, τι θα του έλεγες;
«Βρέθηκα στη θέση αυτή, όταν ζήτησε τη γνώμη μου ο Λιντοβίκ Γκαστάρντ για τον Παναθηναϊκό. Του είπα λοιπόν ότι όλα είναι τέλεια: «Η ομάδα, το πρωτάθλημα, η πόλη, το γήπεδο, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού και οι συμπαίκτες σου. Τα πάντα… Αλλά στο τέλος της χρονιάς ας είσαι προετοιμασμένος να κάνεις υπομονή για να πάρεις τα λεφτά σου». Η ελληνική λίγκα, πάντως, είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα και ένα μεγάλο βήμα για την καριέρα οποιουδήποτε αθλητή».

Πώς κυλούσε η καθημερινότητά στις άλλες χώρες;
«Σπίτι, προπόνηση και ξανά σπίτι ή το πολύ να πηγαίναμε δυο-τρεις παίκτες σε ένα εστιατόριο για φαγητό. Σε κάποιες ομάδες υπήρχαν μικρά γκρουπ όπου κάναμε και κάποιες εξόδους. Εδώ όμως ήταν διαφορετικά. Αρκούσε ένα τηλεφώνημα και σε λίγα λεπτά σχεδόν όλη η ομάδα έχει βρεθεί στο ίδιο μέρος. Όταν είχαμε ρεπό, διοργανώναμε κοινές εκδρομές και οι συμπαίκτες μου μου έχουν δείξει πολλά όμορφα μέρη της Ελλάδας».

Πώς είναι όμως να αλλάζεις κάθε χρόνο πόλη;
«Για μένα ήταν ένα από τα καλά του επαγγέλματος και ειλικρινά αισθάνομαι τυχερός, γιατί από όπου κι αν έχω βρεθεί κρατάω μόνο τα καλά. Τώρα όμως είμαι σχεδόν 30 χρονών και νιώθω την ανάγκη να βρω μια βάση».

Το σκέφτεσαι σοβαρά;
«Τόσο που ετοιμάζομαι να αρχίσω να ψάχνω για ένα διαμέρισμα εδώ. Στην Αθήνα ξέρω πολλούς περισσότερους ανθρώπους από ό,τι στη Γαλλία. Γιατί να μην εγκατασταθώ μόνιμα εδώ; Αν με θέλει και ο Παναθηναϊκός πίσω, θα είναι πολύ πιο εύκολα».

Τι δεν θα ξεχάσεις από τη φετινή χρονιά;
«Πολλά… Ίσως τον σεισμό στην Πάτρα πριν από την τελευταία αγωνιστική! Όχι γιατί φοβήθηκα, αλλά για το πώς αντέδρασε ο Ζγκούμνι. Ο «Γκούμα» είναι λίγο περίεργος ως συγκάτοικος και δεν ήθελε πολλά πολλά. «Σάμι, αν με ξανακουνήσεις, θα σε σκοτώσω!», μου είπε στο πρώτο κούνημα. Στο δεύτερο, το είπε πιο έντονα και στο τρίτο πετάχτηκε από το κρεβάτι. Όταν είδε ότι ήμουν 5 μέτρα μακριά του μαλάκωσε και όταν του είπα «γίνεται σεισμός» μου απάντησε «α, εντάξει» και έπεσε ξανά να κοιμηθεί».

Πώς περιμένεις τον φετινό χειμώνα με την Ισκρά;
«Θα έχουμε ωραία ομάδα. Έπαθα πλάκα με τον κεντρικό που πήραμε, τον... Μολότοφ!».

Μήπως εννοείς τον Μπογκομόλοφ;
«Μπορεί να τον λένε κι έτσι, αλλά εγώ Μολότοφ θα τον λέω… Πού να λέω τώρα Μπογκομόλοφ; Δυο εβδομάδες θέλω εκεί και θα τους βάλω σε ελληνικούς ρυθμούς. Αυτοί είναι πολύ… τυπικοί για μένα, αλλά θα αλλάξουν».

Τον χειμώνα θα μας έρχεσαι;
«Η Ισκρά δεν παίζει Ευρώπη, οπότε μόλις έχει δύο μέρες ρεπό θα είμαι εδώ να πίνω το καφεδάκι μου».