ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΑΞΟ

Στην καρδιά των Κυκλάδων στην καρδιά του Αιγαίου, ακολούθησε πάντα τη μοίρα της περιπέτειας των κατοίκων του Αιγαίου. Μια μοίρα συνυφασμένη με ταξίδια, ανταλλαγές, νέες τεχνικές, πρωτοπόρες ιδέες, αλλά και πολέμους, συγκρούσεις για την ηγεμονία της θάλασσας.

Τα πάντα είναι μεγάλα - μνημειώδη - σε σχέση βέβαια με τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων. Η έκταση της είναι 435 τ.χιλ. και το μήκος των ακτών της 91 χλμ.

Το σχήμα της είναι ελλειψοειδές και ένας ορεινός όγκος από Βορά προς Νότο διασχίζει το νησί.
Στην ραχοκοκαλιά αυτής της κορυφογραμμής δεσπόζουν τα βουνά Ζας (1004 μ.) και Φανάρι (908 μ.) τα υψηλότερα των Κυκλάδων.

Το τοπίο του νησιού έχει πολλές εναλλαγές. Πεδιάδες διαδέχονται άγονες περιοχές, μαρμάρινα βουνά καταλήγουν σε βαθύσκιωτες ρεματιές, περιοχές με βλάστηση φιλοξενούν κάτασπρα χωριά, αμμώδης παραλίες συναντούν την θάλασσα.

Η ακτογραμμή της είναι σχεδόν ευθύγραμμη και δεν σχηματίζει μεγάλα φυσικά λιμάνια, γεγονός που επηρέασε τις ασχολίες των κατοίκων από τα αρχαία χρόνια. Στο νησί από άκρη σε άκρη υπάρχουν πανέμορφες και πεντακάθαρες ακτές οι οποίες συνοδεύονται από μικρούς μοναχικούς ορμίσκους.

Η γη του νησιού είναι ευλογημένη και δίνει με απλοχεριά αυτάρκεια στη ζωή αυτού του τόπου.
O πλούσιος υδροφόρος ορίζοντας της Νάξου προσφέρει πόσιμο νερό στα πηγάδια και στα ρυάκια του νησιού. Η γόνιμη γη της παράγει εσπεριδοειδή, ελιές, φρούτα, λαχανικά, τις ονομαστές πατάτες Νάξου και το καταπληκτικό κρασί.
Ιδιαίτερα ανεπτυγμένες είναι η κτηνοτροφία και η μελισσοκομία οι οποίες προσφέρουν εξαιρετικής ποιότητας κρέατα, γάλα, τυριά και θυμαρίσιο μέλι.

Από γεωλογική άποψη το υπέδαφος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον εξαιτίας της παρουσίας της σμύριδας του μαρμάρου και του γρανίτη τα οποία είναι εκμεταλλεύσιμα προϊόντα. Τα πετρώματα της αποτελούν γερά θεμέλια του νησιού.
Σ’ αυτό το μεγαλόπρεπο νησί των Κυκλάδων αποκτάς αμέσως την αίσθηση της ασφάλειας και του «σταθερού», μέσα σ’ αυτή την τρικυμισμένη θαλάσσια πολιτεία των Κυκλάδων.

Η Νάξος αποτελεί μόνη της ένα «σύμπαν».