Τίτλοι με τον Θρύλο σε… πρώτο χρόνο
Η Εύη Κυριακίδου επέστρεψε στον Ολυμπιακό μετά από πέντε χρόνια και λέει τα πάντα στη συνέντευξη που παραχώρησε στον ΓΑΥΡΟ. Τί θέλει πρώτα από όλα; Τίτλους με τον Θρύλο.
Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε στη συντάκτρια του ΓΑΥΡΟΥ, Ολίβια Νικολούδη
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εύη, επιστρέφεις στον Ολυμπιακό μετά από πέντε χρόνια. Ποια είναι η διαφορά του τότε με το τώρα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Την πρώτη χρονιά, το 2004, με προπονητή τον Ηρακλή Δωριάδη, στόχος ήταν η παραμονή. Καμία σχέση με τον Ολυμπιακό του σήμερα. Ούτε με τον Ηρακλή, όπου ήμουν αρχηγός. Είναι η πρώτη φορά στην καριέρα μου που είμαι σε μία ομάδα που δεν στοχεύει μόνο στην τετράδα αλλά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Ε: Σε αγχώνει ο πρωταθλητισμός;
Α: Σίγουρα έχω άγχος αλλά νομίζω ότι οφείλεται στο ότι το θέλω τόσο πολύ. Δεν θα είναι ανασταλτικός παράγοντας, νομίζω ότι θα βγει με τρόπο θετικό και δημιουργικό.
Ε: Το ίδιο ισχύει και για τις συμπαίκτριές σου υποθέτω.
Α: Από τις συζητήσεις που έχω κάνει με τις υπόλοιπες κοπέλες, και τις παλιές και τις καινούργιες καταλαβαίνω ότι όλες είναι «πωρωμένες» με την ιδέα του να σηκώσουμε κούπες. Ιδιως η Ελενα (σ.σ. Κόλεβα) και η Αλεξάντρα (σ.σ. Κρντσεβιτς). Είμαι πολύ χαρούμενη που έχουμε κοινά όνειρα με τις κοπέλες, τις οποίες θεωρώ πολύ καλές αθλήτριες.
Ε: Η συνεργασία σου με τον προπονητή Γιάννη Νικολάκη είναι όπως την περίμενες;
Α: Με τον κύριο Νικολάκη είχαμε μιλήσει από τον Μάιο. Είχαμε έρθει σε επαφή και άλλες φορές στο παρελθόν με την προοπτική να συνεργαστούμε, αλλά όλο κάτι τύχαινε. Αυτή ήταν η τρίτη και «φαρμακερή» (γέλια). Εχω ξαναδουλέψει μαζί του, όταν ήταν στην εθνική ομάδα, αλλά τότε υπήρχαν πιο έμπειρες αθλήτριες από εμένα, η Χατζηνικολάου, η Τζανακάκη, η Δίρβα και δεν ήμουν βασική. Η συνεργασία μας όμως ήταν εξαιρετική.
Ε: Πήρες την απόφαση να αφήσεις την πόλη σου, τη Θεσσαλονίκη και την οικογένειά σου. Πόσο εύκολη ήταν η απόφαση;
Α: Αν δεν υπήρχε ο στόχος του πρωταθλήματος δεν θα άφηνα τον Ηρακλή για να κατέβω στην Αθήνα. Αυτό ήταν το βασικό μου κίνητρο, όχι το οικονομικό. Ας είμαστε ρεαλιστές. Το γυναικείο βόλεϊ δεν προσφέρει οικονομική εξασφάλιση, δεν λύνεις το βιοποριστικό σου πρόβλημα. Ολες οι αθλήτριες ικανοποιούμαστε με το να είμαστε καλές στο άθλημα που αγαπάμε.
Ε: Η άποψή σου για την πρωτεύουσα;
Α: Είμαι ήδη στην Αθήνα κοντά τέσσερις μήνες λόγω της Εθνικής. Μου αρέσει πολύ η πόλη. Είναι πολύ όμορφη, με πολλές όμορφες γωνιές που περιμένουν να τις ανακαλύψεις. Δεν ξέρω όμως αν θα μπορούσα να ζήσω πολλά χρόνια εδώ. Εχω συνηθίσει σε διαφορετικούς ρυθμούς ζωής. Για αυτό που θέλω όμως, να επιτύχω τους επαγγελματικούς στόχους μου, είναι ιδανικός τόπος.
Ε: Οι δικοί σου ήταν σύμφωνοι με την απόφασή σου;
Α: Η μητέρα μου, η Καίτη, ήταν η πρώτη που μου είπε ότι με στηρίζει στο βήμα που θέλω να κάνω. Της λείπω αλλά θα με επισκέπτεται συχνά. Καταλαβαίνει ότι είναι μία τεράστια ευκαιρία να πραγματοποιήσω το μεγάλο μου όνειρο. Θέλει να με βλέπει χαρούμενη κάνοντας αυτό που θέλω.
Ε: Δεν σου λέει για γάμο και οικογένεια;
Α: Δεν είναι από τις μαμάδες που τρελαίνονται να αποκαταστήσουν τα παιδιά τους. Φυσικά θα χαρεί όταν κάνω οικογένεια αλλά με παρότρυνε να ολοκληρώσω πρώτα αυτό το κομμάτι της ζωής μου, ας πούμε το «αθλητικό» και μετά να ξεκινήσω το επόμενο.
Ε: Εκτός από τη μητέρα σου, συμβουλεύτηκες άλλο άτομο πριν απαντήσεις στον Ολυμπιακό;
Α: Ζήτησα τη γνώμη ενός προπονητή που εμπιστεύομαι. Ο Τάκης Φλώρος με παρότρυνε να πάω σε μία ομάδα που θα διεκδικεί πρωτάθλημα. Αποτελεί μεγάλη καταξίωση για ένα αθλητή και μου δίνεται η δυνατότητα να αναδειχθώ κι εγώ μέσα από τις επιτυχίες του συλλόγου μου.
Ε: Η μεταγραφή που αποτέλεσε το «μπαμ» του καλοκαιριού ήταν αυτή της πασαδόρου Μάγια Ογκνιένοβιτς. Εχεις εικόνα;
Α: Δεν την έχω δει αλλά απ’ ό,τι μου έχουν πει άτομα που εμπιστεύομαι, είναι κορυφή. Από τις καλύτερες πασαδόρους του κόσμου. Εννοείται ότι είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή στο ελληνικό πρωτάθλημα, όχι μόνο στον Ολυμπιακό. Περιμένω πώς και πώς να συνεργαστούμε. Καλός πασαδόρος είναι αυτός που ξέρει να παίζει από το κέντρο και είμαι σίγουρη ότι η Ογκνιένοβιτς θα το κάνει.
Ε: Ξέρεις ότι όλοι περιμένουν από εσάς να σηκώσετε κούπες απέναντι στον Παναθηναϊκό…
Α: Γι’ αυτό πάμε. Ο ουσιαστικός στόχος είναι να νικήσουμε τον Παναθηναϊκό στα παιχνίδια που χρειάζεται. Είναι ο βασικός ανταγωνιστής μας και αυτόν πρέπει να κερδίζουμε. Οι στόχοι μας, εξάλλου, έχουν τεθεί από την προετοιμασία. Δεν περιμένουμε να ξεκινήσει το πρωτάθλημα για να συνειδητοποιήσουμε τι έχουμε να κάνουμε.
Ε: Αν και «νεοφώτιστη» δυνατή ομάδα αναμένεται να παρουσιάσει και η ΑΕΚ βάσει των κινήσεων που έκανε.
Α: Η ΑΕΚ έκανε καλές μεταγραφές, από τις οποίες ξεχωρίζω την Νικολέττα Κουτουξίδου. Είναι από τις κορυφαίες αθλήτριες στη θέση της και έχει την ικανότητα να μεταδίδει στην ομάδα της το αίσθημα της νίκης. Κάνει μεγάλη διαφορά. Από εκεί και πέρα, όμως, θεωρώ ότι οι δικές μας παίκτριες είναι τουλάχιστον ισάξιες, ενώ προφανώς ο Ολυμπιακός έχει μεγαλύτερη εμπειρία από την ΑΕΚ στην κατηγορία και αυτό θα μετρήσει.
Ε: Κάνετε ήδη προετοιμασία από τις 30 Αυγούστου. Πώς είναι το κλίμα στην ομάδα;
Α: Εξαιρετικό. Νομίζω ότι σε αυτό βοηθάει και η παρουσία της Κόλεβα, που αν και ξένη, έχει προσαρμοστεί απίστευτα στα ελληνικά δεδομένα. Από την πρώτη μέρα πλησίασε εμένα και τις άλλες κοπέλες που ήρθαμε φέτος. Νομίζω ότι δικαίως έγινε αρχηγός. Παρέα κάνουμε όλες οι κοπέλες ενώ έχω αδυναμία στην Τζούριτς. Είναι πολύ καλό παιδί και πολύ εργατικό. Ταλεντάκι.
Ε: Ταλέντο και εμπειρία αδιαμφισβήτητα υπάρχουν. Ποιο άλλο συστατικό χρειάζεται για να έρθουν οι επιτυχίες;
Α: Είναι πολύ σημαντικό για μία ομάδα που θέλει να φτάσει ψηλά να έχει δίπλα της τους φιλάθλους της. Τόσα χρόνια ο Παναθηναϊκός κατάφερε ό,τι κατάφερε και χάρη στην απήχηση που είχε στο κοινό του. Δεν νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός έχει περισσότερους ή πιο ένθερμους φιλάθλους από εμάς... Οι συνθήκες είναι ιδανικές για να στηρίξουν την ομάδα. Φέτος είναι ιδανική η συγκυρία να πάρουμε τίτλους και θέλουμε τον κόσμο μας δίπλα μας.
Ε: Ποιο είναι το πιο περίεργο περιστατικό που σου έχει συμβεί στο βόλεϊ;
Α: Το καλοκαίρι, στο δεύτερο φιλικό με το Περού, ο Καπράρα (σ.σ. ο προπονητής της Εθνικής Γυναικών) με γύρισε λίμπερο επειδή ήταν τραυματίας η Βλάχου. Με είχε δει σε μία προπόνηση να βγάζω υποδοχή. Σε δύο jump service μου ήρθε η μπαλίτσα και την «κόλλησα». «Ωπ, τι έγινε;» μου είπε. «Νόρμαλ, κόουτς», του απάντησα, «το έχω». Δεν μου έκανε άλλη νύξη αλλά στην Πύλο, πριν τα φιλικά, με ενημέρωσε ότι στο πρώτο θα παίξω κεντρική και στο δεύτερο λίμπερο! Γέλασα γιατί συνήθιζε να με πειράζει αλλά μου εξήγησε ότι «it’s not a joke. It’s the truth! (σ.σ. δεν είναι αστείο, είναι η πραγματικότητα)». Μπορεί να έχω ύψος 1,84μ. αλλά τα πήγα πολύ καλά! Αργότερα, όταν έκανα προπονήσεις με τις νεανίδες, με έβαλε ακραία-διαγώνιο. Τελικά, μόνο πασαδόρος δεν έπαιξα.
Στη μεγάλη πλειοψηφία του, το ελληνικό βόλεϊ «ψηφίζει» μπουζούκια. Η Εύη Κυριακίδου κάνει κι εδώ τη διαφορά.
Ε: Οταν δεν έχεις αγωνιστικές υποχρεώσεις, πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
Α: Μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω. Κυρίως εκτός Ελλάδας. Αγαπημένοι μου προορισμοί είναι η Ρώμη, το Δουβλίνο και το Εδιμβούργο.
Ε: Τη Ρώμη την καταλαβαίνω, είναι κλασικός προορισμός. Το Δουβλίνο και το Εδιμβούργο πώς προέκυψαν;
Α: Λατρεύω τη βρετανική παράδοση λόγω της ροκ μουσικής. Η συγκεκριμένη χώρα είναι ο… πρωτομάστορας της ροκ. Μπορείς να βρεις παντού στέκια με απίστευτα γκρουπάκια να παίζουν live.
Ε: Επιτέλους βρήκα κάποιον που συμφωνούμε στα ακούσματα! Αγαπημένα συγκροτήματα;
Α: Οι Led Zeppelin, οι Deep Purple, οι Doors. Τώρα είναι να έρθει ο Ozzy Osbourne και έχω πει στην Καρπουζά (σ.σ. κεντρική του Παναθηναϊκού) να μας βρει εισιτήρια.
Ε: Ο Ozzy ενώνει ακόμη και τους «αιώνιους» δηλαδη;
Α: Η μουσική δεν κοιτάει ομάδες, γεφυρώνει το χάσμα (γέλια). Ηθελα να πάω και U2 αλλά είχα προπόνηση και δεν προλάβαινα. Για τον Ozzy όμως θα πάω ό,τι ώρα και να τελειώσω!
Ε: Εύη μου φαίνεται ότι ήσουν και παραμένεις επαναστατημένο νιάτο…
Α: Μπα. Ημουν πολύ ήσυχο παιδί και εξακολουθώ να είμαι. Πάντα μου άρεσε αυτό το είδος μουσικής αλλά οι παρέες μου συνήθως ήταν άλλου… ρεπερτορίου. Πλέον, όμως, δεν μπορώ να ακούσω τίποτα άλλο. Γι’ αυτό προτιμώ να βγαίνω σε μπαράκια ή παμπ.
Πηγή: www.gavros.gr
Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε στη συντάκτρια του ΓΑΥΡΟΥ, Ολίβια Νικολούδη
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εύη, επιστρέφεις στον Ολυμπιακό μετά από πέντε χρόνια. Ποια είναι η διαφορά του τότε με το τώρα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Την πρώτη χρονιά, το 2004, με προπονητή τον Ηρακλή Δωριάδη, στόχος ήταν η παραμονή. Καμία σχέση με τον Ολυμπιακό του σήμερα. Ούτε με τον Ηρακλή, όπου ήμουν αρχηγός. Είναι η πρώτη φορά στην καριέρα μου που είμαι σε μία ομάδα που δεν στοχεύει μόνο στην τετράδα αλλά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Α: Σίγουρα έχω άγχος αλλά νομίζω ότι οφείλεται στο ότι το θέλω τόσο πολύ. Δεν θα είναι ανασταλτικός παράγοντας, νομίζω ότι θα βγει με τρόπο θετικό και δημιουργικό.
Ε: Το ίδιο ισχύει και για τις συμπαίκτριές σου υποθέτω.
Α: Από τις συζητήσεις που έχω κάνει με τις υπόλοιπες κοπέλες, και τις παλιές και τις καινούργιες καταλαβαίνω ότι όλες είναι «πωρωμένες» με την ιδέα του να σηκώσουμε κούπες. Ιδιως η Ελενα (σ.σ. Κόλεβα) και η Αλεξάντρα (σ.σ. Κρντσεβιτς). Είμαι πολύ χαρούμενη που έχουμε κοινά όνειρα με τις κοπέλες, τις οποίες θεωρώ πολύ καλές αθλήτριες.
Ε: Η συνεργασία σου με τον προπονητή Γιάννη Νικολάκη είναι όπως την περίμενες;
Α: Με τον κύριο Νικολάκη είχαμε μιλήσει από τον Μάιο. Είχαμε έρθει σε επαφή και άλλες φορές στο παρελθόν με την προοπτική να συνεργαστούμε, αλλά όλο κάτι τύχαινε. Αυτή ήταν η τρίτη και «φαρμακερή» (γέλια). Εχω ξαναδουλέψει μαζί του, όταν ήταν στην εθνική ομάδα, αλλά τότε υπήρχαν πιο έμπειρες αθλήτριες από εμένα, η Χατζηνικολάου, η Τζανακάκη, η Δίρβα και δεν ήμουν βασική. Η συνεργασία μας όμως ήταν εξαιρετική.
Α: Αν δεν υπήρχε ο στόχος του πρωταθλήματος δεν θα άφηνα τον Ηρακλή για να κατέβω στην Αθήνα. Αυτό ήταν το βασικό μου κίνητρο, όχι το οικονομικό. Ας είμαστε ρεαλιστές. Το γυναικείο βόλεϊ δεν προσφέρει οικονομική εξασφάλιση, δεν λύνεις το βιοποριστικό σου πρόβλημα. Ολες οι αθλήτριες ικανοποιούμαστε με το να είμαστε καλές στο άθλημα που αγαπάμε.
Ε: Η άποψή σου για την πρωτεύουσα;
Α: Είμαι ήδη στην Αθήνα κοντά τέσσερις μήνες λόγω της Εθνικής. Μου αρέσει πολύ η πόλη. Είναι πολύ όμορφη, με πολλές όμορφες γωνιές που περιμένουν να τις ανακαλύψεις. Δεν ξέρω όμως αν θα μπορούσα να ζήσω πολλά χρόνια εδώ. Εχω συνηθίσει σε διαφορετικούς ρυθμούς ζωής. Για αυτό που θέλω όμως, να επιτύχω τους επαγγελματικούς στόχους μου, είναι ιδανικός τόπος.
Ε: Οι δικοί σου ήταν σύμφωνοι με την απόφασή σου;
Α: Η μητέρα μου, η Καίτη, ήταν η πρώτη που μου είπε ότι με στηρίζει στο βήμα που θέλω να κάνω. Της λείπω αλλά θα με επισκέπτεται συχνά. Καταλαβαίνει ότι είναι μία τεράστια ευκαιρία να πραγματοποιήσω το μεγάλο μου όνειρο. Θέλει να με βλέπει χαρούμενη κάνοντας αυτό που θέλω.
Ε: Δεν σου λέει για γάμο και οικογένεια;
Α: Δεν είναι από τις μαμάδες που τρελαίνονται να αποκαταστήσουν τα παιδιά τους. Φυσικά θα χαρεί όταν κάνω οικογένεια αλλά με παρότρυνε να ολοκληρώσω πρώτα αυτό το κομμάτι της ζωής μου, ας πούμε το «αθλητικό» και μετά να ξεκινήσω το επόμενο.
Α: Ζήτησα τη γνώμη ενός προπονητή που εμπιστεύομαι. Ο Τάκης Φλώρος με παρότρυνε να πάω σε μία ομάδα που θα διεκδικεί πρωτάθλημα. Αποτελεί μεγάλη καταξίωση για ένα αθλητή και μου δίνεται η δυνατότητα να αναδειχθώ κι εγώ μέσα από τις επιτυχίες του συλλόγου μου.
Ε: Η μεταγραφή που αποτέλεσε το «μπαμ» του καλοκαιριού ήταν αυτή της πασαδόρου Μάγια Ογκνιένοβιτς. Εχεις εικόνα;
Α: Δεν την έχω δει αλλά απ’ ό,τι μου έχουν πει άτομα που εμπιστεύομαι, είναι κορυφή. Από τις καλύτερες πασαδόρους του κόσμου. Εννοείται ότι είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή στο ελληνικό πρωτάθλημα, όχι μόνο στον Ολυμπιακό. Περιμένω πώς και πώς να συνεργαστούμε. Καλός πασαδόρος είναι αυτός που ξέρει να παίζει από το κέντρο και είμαι σίγουρη ότι η Ογκνιένοβιτς θα το κάνει.
Ε: Ξέρεις ότι όλοι περιμένουν από εσάς να σηκώσετε κούπες απέναντι στον Παναθηναϊκό…
Α: Γι’ αυτό πάμε. Ο ουσιαστικός στόχος είναι να νικήσουμε τον Παναθηναϊκό στα παιχνίδια που χρειάζεται. Είναι ο βασικός ανταγωνιστής μας και αυτόν πρέπει να κερδίζουμε. Οι στόχοι μας, εξάλλου, έχουν τεθεί από την προετοιμασία. Δεν περιμένουμε να ξεκινήσει το πρωτάθλημα για να συνειδητοποιήσουμε τι έχουμε να κάνουμε.
Α: Η ΑΕΚ έκανε καλές μεταγραφές, από τις οποίες ξεχωρίζω την Νικολέττα Κουτουξίδου. Είναι από τις κορυφαίες αθλήτριες στη θέση της και έχει την ικανότητα να μεταδίδει στην ομάδα της το αίσθημα της νίκης. Κάνει μεγάλη διαφορά. Από εκεί και πέρα, όμως, θεωρώ ότι οι δικές μας παίκτριες είναι τουλάχιστον ισάξιες, ενώ προφανώς ο Ολυμπιακός έχει μεγαλύτερη εμπειρία από την ΑΕΚ στην κατηγορία και αυτό θα μετρήσει.
Ε: Κάνετε ήδη προετοιμασία από τις 30 Αυγούστου. Πώς είναι το κλίμα στην ομάδα;
Α: Εξαιρετικό. Νομίζω ότι σε αυτό βοηθάει και η παρουσία της Κόλεβα, που αν και ξένη, έχει προσαρμοστεί απίστευτα στα ελληνικά δεδομένα. Από την πρώτη μέρα πλησίασε εμένα και τις άλλες κοπέλες που ήρθαμε φέτος. Νομίζω ότι δικαίως έγινε αρχηγός. Παρέα κάνουμε όλες οι κοπέλες ενώ έχω αδυναμία στην Τζούριτς. Είναι πολύ καλό παιδί και πολύ εργατικό. Ταλεντάκι.
Ε: Ταλέντο και εμπειρία αδιαμφισβήτητα υπάρχουν. Ποιο άλλο συστατικό χρειάζεται για να έρθουν οι επιτυχίες;
Α: Είναι πολύ σημαντικό για μία ομάδα που θέλει να φτάσει ψηλά να έχει δίπλα της τους φιλάθλους της. Τόσα χρόνια ο Παναθηναϊκός κατάφερε ό,τι κατάφερε και χάρη στην απήχηση που είχε στο κοινό του. Δεν νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός έχει περισσότερους ή πιο ένθερμους φιλάθλους από εμάς... Οι συνθήκες είναι ιδανικές για να στηρίξουν την ομάδα. Φέτος είναι ιδανική η συγκυρία να πάρουμε τίτλους και θέλουμε τον κόσμο μας δίπλα μας.
Ε: Ποιο είναι το πιο περίεργο περιστατικό που σου έχει συμβεί στο βόλεϊ;
Α: Το καλοκαίρι, στο δεύτερο φιλικό με το Περού, ο Καπράρα (σ.σ. ο προπονητής της Εθνικής Γυναικών) με γύρισε λίμπερο επειδή ήταν τραυματίας η Βλάχου. Με είχε δει σε μία προπόνηση να βγάζω υποδοχή. Σε δύο jump service μου ήρθε η μπαλίτσα και την «κόλλησα». «Ωπ, τι έγινε;» μου είπε. «Νόρμαλ, κόουτς», του απάντησα, «το έχω». Δεν μου έκανε άλλη νύξη αλλά στην Πύλο, πριν τα φιλικά, με ενημέρωσε ότι στο πρώτο θα παίξω κεντρική και στο δεύτερο λίμπερο! Γέλασα γιατί συνήθιζε να με πειράζει αλλά μου εξήγησε ότι «it’s not a joke. It’s the truth! (σ.σ. δεν είναι αστείο, είναι η πραγματικότητα)». Μπορεί να έχω ύψος 1,84μ. αλλά τα πήγα πολύ καλά! Αργότερα, όταν έκανα προπονήσεις με τις νεανίδες, με έβαλε ακραία-διαγώνιο. Τελικά, μόνο πασαδόρος δεν έπαιξα.
Με τη συντάκτρια του ΓΑΥΡΟΥ, Ολίβια Νικολούδη
Ο OZZY ΚΑΙ ΟΙ AΛΛΟΙΣτη μεγάλη πλειοψηφία του, το ελληνικό βόλεϊ «ψηφίζει» μπουζούκια. Η Εύη Κυριακίδου κάνει κι εδώ τη διαφορά.
Ε: Οταν δεν έχεις αγωνιστικές υποχρεώσεις, πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
Α: Μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω. Κυρίως εκτός Ελλάδας. Αγαπημένοι μου προορισμοί είναι η Ρώμη, το Δουβλίνο και το Εδιμβούργο.
Ε: Τη Ρώμη την καταλαβαίνω, είναι κλασικός προορισμός. Το Δουβλίνο και το Εδιμβούργο πώς προέκυψαν;
Α: Λατρεύω τη βρετανική παράδοση λόγω της ροκ μουσικής. Η συγκεκριμένη χώρα είναι ο… πρωτομάστορας της ροκ. Μπορείς να βρεις παντού στέκια με απίστευτα γκρουπάκια να παίζουν live.
Ε: Επιτέλους βρήκα κάποιον που συμφωνούμε στα ακούσματα! Αγαπημένα συγκροτήματα;
Α: Οι Led Zeppelin, οι Deep Purple, οι Doors. Τώρα είναι να έρθει ο Ozzy Osbourne και έχω πει στην Καρπουζά (σ.σ. κεντρική του Παναθηναϊκού) να μας βρει εισιτήρια.
Ε: Ο Ozzy ενώνει ακόμη και τους «αιώνιους» δηλαδη;
Α: Η μουσική δεν κοιτάει ομάδες, γεφυρώνει το χάσμα (γέλια). Ηθελα να πάω και U2 αλλά είχα προπόνηση και δεν προλάβαινα. Για τον Ozzy όμως θα πάω ό,τι ώρα και να τελειώσω!
Ε: Εύη μου φαίνεται ότι ήσουν και παραμένεις επαναστατημένο νιάτο…
Α: Μπα. Ημουν πολύ ήσυχο παιδί και εξακολουθώ να είμαι. Πάντα μου άρεσε αυτό το είδος μουσικής αλλά οι παρέες μου συνήθως ήταν άλλου… ρεπερτορίου. Πλέον, όμως, δεν μπορώ να ακούσω τίποτα άλλο. Γι’ αυτό προτιμώ να βγαίνω σε μπαράκια ή παμπ.
Πηγή: www.gavros.gr
Σχόλια